احمدبن محمدبن سعید ما را خبر داد، گفت: علی بن حسین تیملی برای ما حدیث نقل کرد، گفت: احمد و حسن پسران حسن از پدرانشان از ثعلبة بن میمون از ابی کهمس از عمران بن میثم از مالک بن ضمره برای ما حدیث نقل کرد، گفت که امیرالمؤمنین (ع) فرمود:« ای مالک بن ضمره! چگونه هستی وقتی شیعه با هم اختلاف پیدا می کند، این گونه و انگشتانش را در هم فرو کرد.» پس گفتم:« ای امیر مؤمنان! در آن زمان خیری وجود ندارد.» فرمود:« ای مالک! تمام خیر در آن زمان است، چون که در آن هنگام قائم ما قیام می کند و هفتاد مرد که به خدا و رسولش دروغ بسته اند را پیش می کشد و آنها را می کشد؛ سپس خداوند همه ی آنها را بر یک امر متحد می کند.»

علی بن احمد ما را خبر داد، گفت: عبیدالله بن موسی علوی از علی بن اسماعیل اشعری از حماد بن عیسی از ابراهیم بن یمانی از مردی از ابی جعفر امام باقر (ع) ما را خبر داد که فرمود:« ای شیعه ی آل محمد! باید مانند سرمه ای که در چشم است، تمیز یابید به درستی که صاحب چشم می داند چه زمانی سرمه داخل چشمش قرار می گیرد؛ اما نمی داند چه زمانی از چشمش خارج می شود؛ همین گونه است، مردی که شب را صبح می کند، در حالی که بر شریعت ماست و روز را شب می کند، در حالی که از آن خارج شده است و صبح را شب می کند، در حالی که بر شریعت ماست و شب را صبح می کند، در حالی که از آن خارج شده است.»

منبع: غیبت امام مهدی- محمدبن ابراهیم نعمانی
       مترجم عبدالرسول هاشمیان آدریانی
       باب دوازدهم